سخنی با پرسپولیسی های ناسپاس: دوران وینگادا و درخشان ها را به یاد آورید

برخی هواداران این تیم در 72ساعت گذشته طوری ژست گرفته‌اند که انگار دیگر بردن استقلال با یک گل اختلاف و نمایشی نسبتا محافظه‎کارانه آنها را راضی نمی‌کند. اصلا انگار این جماعت یادشان رفته تا چند سال پیش گرفتن یک مساوی برابر استقلال و پایان دادن به نوار پیروزی‌های این تیم در داربی تهران برای‌شان آرزو بود. حالا خیلی از هواداران با سگرمه‌های در هم در تفسیر و تحلیل مسابقه می‌گویند: «نتیجه بدک نبود، ولی از بازی راضی نیستیم. باید بیشتر حمله می‌کردیم و بیشتر گل می‌زدیم.» چشم؛ اگر اوامر دیگری هم دارید، درخواست‌های‌تان را برای برانکو لیست کنید و در اختیار سرمربی پرسپولیس قرارش بدهید تا برای‌تان انجام بدهد!

به نظر می‌رسد این «ناسپاسی» رفته‌رفته به یک عادت بد در فرهنگ ما تبدیل شده است. این یعنی اگر کسی بیشترین لطف را در حق‌مان بکند، کم‌کم این کار به «وظیفه» او تبدیل می‌شود و اگر روزی کمتر از آن را به جا بیاورد، انگار دچار گناه و قصور شده! به این ترتیب از برانکو هم انتظار می‌رود تا ابد همان سناریوی داربی 4بر2 را تکرار کند، وگرنه بدون آن همه هیجان و طراوت دیگر بردهایش پشیزی ارزش ندارد! اما آیا واقعا اینطور باید باشد؟ برانکو قدرت و صلابت پرسپولیس را حفظ کرده؛ چنان که این تیم بعد از قهرمانی مقتدرانه فصل قبل همچنان برای حضور در کورس قهرمانی و گرفتن جامی دیگر اشتیاق نشان می‌دهد و البته بعد از شکست دردناک برابر الهلال هم از هم نمی‌پاشد. آیا می‌دانید پرسپولیس بعد از آن باخت چهار بر صفر، چهار بازی دشوار انجام داده که سه تا را برده و یکی را برابر خود الهلال صرفا با ناداوری مساوی کرده؟ آیا حق این تیم واقعا انتقاد است؟

شاید اگر برانکو همه ابزارش را در اختیار داشت، برای داربی85 استراتژی دیگری بر می‌گزید، اما او بدون طارمی، احمدزاده و البته مسلمان آماده طوری از تیمش بازی گرفت که استقلال را ببرد، به حضور در بالای جدول ادامه بدهد و با بحران به طور کامل وداع کند. گویا برخی فراموش می‌کنند بازی بدون طارمی، چقدر کار دشواری است و پرسپولیس بیش از یک ماه است دارد این کار سخت را انجام می‌دهد. طارمی با همه نوسانات شخصیتی‌اش، آنقدر توانایی فنی دارد که کی‌روش به خاطر او سیستم تیم ملی را تغییر می‌دهد و حتی در دوران محرومیت هم پای این بازیکن باقی می‌ماند. پرسپولیسی‌ها اما انتظار دارند تیم برانکو بدون طارمی و چند ستاره دیگر همچنان همه را تار و مار کند. آنها دیگر به برد یک بر صفر راضی نیستند، آن هم برابر تیمی که نه‌تنها بعد از تغییر کادر فنی‌اش به شدت عطش پیروزی و اعاده حیثیت داشت، بلکه انبوهی از بازیکنان با کیفیت مثل روزبه چشمی، وریا غفوری، خسرو حیدری، امید ابراهیمی، سرور جباروف، داریوش شجاعیان، فرشید اسماعیلی و سجاد شهباززاده را در اختیار خودش می‌دید.

متاسفانه بلد نیستیم از موفقیت‌ها شاد باشیم و این مساله در حال حاضر در رفتار برخی از هواداران پرسپولیس نمود دارد. به هر حال دوران استیلی و درخشان و وینگادا و ... را به این دوستان یادآوری می‌کنیم و از آنها می‌خواهیم به خاطر این برد خفیف آخر، برانکو را  به بزرگواری خودشان ببخشند!