وضعیت قرمز در سپیدرود به صدا درآمد/ بحرانی بی منطق در سپیدرود!
به گزارش سرویس لیگ یک فرتاک ورزشی، مدیران نیز همانند هنرمندان با شناسایی و ارزیابی وضعیت حال و شناخت مشکلات و با در نظر گرفتن کم و کاست ها، بصورت نوآورانه اقدام به اخذ بهترین تصمیم در جهت رفع معضلات و ایجاد فضایی بهبودیافته برای رسیدن به اهداف سازمان خویش قدم بر می دارند.
برای شناخت یک “مدیر”، توانایی او را در حل مشکلات می توان با یک “رئیس” مقایسه نمود. افتراق “مدیر” و “رئیس” در وصف (خلاقیت و نوآوری) خلاصه می شود. باید اذعان نمود “مدیر” وابسته به خلاقیت است و “رئیس” فاقد چنین عنصری در جهت حل معضلات!
“مدیران” همواره خود را با سلاح نوآوری تجهیز می کنند و در مقابل معضلات بهترین راهکار را انتخاب می نمایند.
برای رفع مشکلات و معضلات یک” مدیر” لایق می تواند با روش های خلاقانه امور را در دست گیرد و سازمان تحت هدایتش را به ساحل امن برساند.
در مقابل “روئسا” همواره در بروز مشکلات از سلاح زور و قدرت استفاده می کنند و مقابله قهری را دستور کار قرار می دهند. گاها در موارد خاص، تزویر و استفاده از تطمیع و تهدید نیز می تواند سلاح های روئسا در امور سازمانی تعریف شود.
تبدیل “مدیران” به “روسا” در سازمان ها به دفعات اتفاق افتاده است! “مدیری” که در مقابله با یک معضل، صفت (خلاقیت) را از دست می دهد و به یک “رئیس” با نگرش قهری محض مبدل می گردد.
یک “مشکل”به “معضل” و معضلات میتوانند به “بحران”تبدیل گردند:
قورباغه ای را تصور کنید که داخل ظرف حاوی آب سرد قرارگرفته است. آب به تدریج گرم می شود، و قورباغه بی تفاوت تا مرحله جوش آب پیش می رود وچون تسلیم محض است قادر نخواهد بود از آب خارج شود! !
بحران های در سازمان ها همانند مثال فوق می باشند. مرحله به مرحله پیش میروند و سرانجام کل مجموعه را تا مرحله سقوط در بر میگیرند.
سوت پایان حضور سپیدرود در لیگ دو می توانست آغاز رنسانس این باشگاه تعریف شود!
درست در همان روز ها که عاشقان سپیدرود به تحول شگرف در این باشگاه امیدوار بودند، بروز اختلافات مالکیتی و در پی آن سپردن کلید باشگاه توسط متولیان ورزش استان بدست طیفی که منتقدین آنان را فاقد صلاخیت مدیریتی در حوزه اقتصادی می دانستند باعث شد پیش بینی شود که سپیدرود با این وضعیت دچار مشکلات عدیده مالی خواهد شد.
در میان اخبار
در مقابل، جریان منتقد ( بعضا به خیانت متهم می شد) به سکوت تشویق شد و به هواداران تضمین داده شد که سپیدرود با منابع تعریف شده و پایدار با مالکیت (جدید) از حیث اعتبار مالی هیچ کمبودی از حیث اقتصادی برای فصل آتی نخواهد داشت.
تیم با کمترین زمان مهیاسازی آماده مصاف با حریفان شد.
به پاس شجاعت و شهامت کادرفنی و رشادت بازیکنان تا هشت هفته از مسابقات سپیدرود با یک امتیاز کمتر ازصدرنشین، در مکان سوم جدول قرارگرفت. اما خبری از وصول مطالبات فصل پیش و پرداخت پاداش و حقوق امسال شنیده نمی شد.
کسب نتایج مطلوب، زمان سونامی بحران را تا مدتی به تعویق انداخت اما همانطور که منتقدین پیش بینی کرده بودند، بالاخره معضلات عدیده مالی،تمرینات تیم را توسط بازیکنان به تعطیلی کشاند.
معضل اقتصادی که امروز پایه های باشگاه سپیدرود را نشانه گرفته و به صورت اعتصاب بازیکنان هویدا شده(وارد متعارف یا غیر متعارف بودن تصمیم بازیکنان نمی شوم) ، مجموعه تصمیمات و اشتباهات مسوولینی را نمایان می سازد که بدون ارزیابی توان مدیریت اقتصادی، سند چنین سازمان هزینه بری را بنام اشخاصی زدند که از ابتدا مشخص بود توان تامین هزینه های یک تیم دسته یکی را ندارند.
بی شک در دیگر ابعاد مدیریتی این طیف توانسته به خوبی امور را کنترل کند و اگر مشکلی وجود داشته در جهت حل آن براید.
اما باید پذیرفت دست اندرکاران امروز سپیدرود از حیث اقتصادی (همانطور که پیش بینی های منتقدین خبر می داد) “ریاست “مدارانه به مشکلات و معضلات می نگرند وهرگز دید یک “مدیری” که خلاقیت را سرلوحه حل مشکلات سازمان تحت هدایتش قرار می دهد،ندارند.
تا زمان جوش کامل آب فرصتی نمانده است. انچه مشخص است قورباغه از آب بیرون نخواهد آمد و معضلات بدون حل بحرانی خواهد شد. غیر از اینکه تصمیم گیری جدید با دید مدیریتی کلان، طرحی نو در اندازد و با نگاه خلاقانه این معضل جدی را حل و فصل نماید./رودسپید
