میثم کریمی: با شکست ملوان دوباره به کورس باز می‌گردیم

به گزارش فرتاک ورزشی، ماحصل گفتگو با میثم کریمی را در زیر می خوانید.

 از شرایط دیدار برابر استقلال اهواز برای خوانندگان ما بگویید.

ما در نیمه اول خیلی سرحال نبودیم و به همین دلیل دوندگی کمی داشتیم که همین امر موجب شد تا زیاد توپ را از دست دهیم ولی با این حال چند موقعیت خوب به دست آوردیم که متاسفانه نتوانستیم از آنها استفاده کنیم ولی در نیمه دوم شرایط به کلی تغییر کرد و با صحبتی که کادر فنی با بازیکنان انجام داد خیلی بهتر بازی کردیم، موقعیت های زیادی را هم روی دروازه حریف ایجاد کردیم که از چندین موقعیت فقط یکبار استفاده کرده و به گل رسیدیم. بعد از گل، استقلال اهواز چند دقیقه ای روی دروازه ما فشار آورد که خیلی زود دوباره توپ و میدان را در اختیار گرفتیم تا اینکه 10 نفره شدیم. همین موضوع موجب شد تا فشار زیادی را متحمل شویم که انصافا هم همه بچه ها از خط حمله تا دروازه بانمان به خوبی یکدیگر را پوشش داده و دفاع کردیم تا اینکه فکر می کنم دقیقه 87 بود که اهوازی ها از سمت چپ ما توپی روی دروازه ارسال کردند و به گل رسیدند و بازی یک – یک شد. بعد گل باز هم فرصت های حریف بیشتر بود که در نهایت بازی با نتیجه مساوی به اتمام رسید.

به نظر شما مشکل نساجی چیست که بعد 4 هفته ناکامی تیم خوبی مانند مس رفسنجان را با ارائه یک فوتبال زیبا شکست می دهد و دوباره مقابل تیمی مانند استقلال اهواز متوقف می شود.

خب به هر حال استقلال اهواز در زمین خودش بازی می کرد و برای سقوط نکردن می جنگد و بازیکنانش به خوبی می دانند که اگر می خواهند در لیگ باقی بمانند باید تمام بازی هایشان را با پیروزی به اتمام برسانند. از آن طرف نساجی در لیگ یک مانند استقلال و پرسپولیس است و همه تیم ها وقتی جلو ما قرار می گیرند تلاششان چند برابر می شود تا بهترین نتیجه را بگیرند.

ولی به نظر می رسد که از قدرت تیمی نساجی کمی کاسته شده است.

خب من هم تا حدودی با حرف شما موافقم. ما خیلی خوب فوتبال بازی می کردیم و حداقلش این بود که خودمان از بازی که انجام می دادیم لذت می بردیم ولی با اینکه هم امکاناتمان خیلی بهتر و تمریناتمان خیلی پرفشارتر شده و هم در نیم فصل دوم بازیکنان خوبی جذب کردیم نمی دانم چرا به یکباره دچار افت شدیم و چند بازی است که خوب ظاهر نمی شویم. ما در بازی با مس رفسنجان و 20 دقیقه ابتدایی نیمه دوم دیدار با استقلال اهواز همان تیمی بودیم که هم خودمان و هم هوادارانمان انتظار دارند ولی واقعا نمی دانم مشکل از کجاست و چه چیزی موجب می شود که دوباره افت می کنیم. امیدوارم در بازی مقابل ملوان با کسب یک برد شیرین تمام ناکامی ها را فراموش کرده و دوباره به کورس صعود بازگردیم.

با سوت پایان بازی با استقلال اهواز گویا اتفاقاتی در رختکن نساجی رخ داد.

بله واقعا شرایط خیلی بدی را پشت سر گذاشتیم و نمی دانم چه بگویم. با سوت پایان مسابقه وقتی به رختکن رسیدم، دیدم چند نفر در داخل رختکن ما حضور دارند و با بچه ها درگیر شده اند. در این میان چند نفر که به بهانه آرام کردن جو وارد رختکن شده بودند، خودشان بیشتر شلوغ می کردند. واقعا صحنه های بد و ترسناکی بود. عده ای با چاقو وارد رختکن شده و دنبال محمد عباس زاده می چرخیدند و در این بین چند نفر از بچه های ما را هم زدند. نیروی انتظامی هم که اصلا در اطراف رختکن حضور نداشت. من به واسطه اهوازی بودن و آقای رمضانی و سیدصالحی به دلیل حضور چند ساله شان در اهواز واقعا با خواهش و التماس تواستیم کمی آنها را آرام کنیم. این را بدون کوچکترین اغراقی می گویم که اگر نیروی انتظامی که با تماس های مکرر بچه های خودمان آمده بودند و حاج کریم شوشتری که از هواداران قدیمی استقلال اهواز است ، اگر کمی دیرتر می آمدند، چند نفر از بچه های ما با چاقو و قمه زخمی می شدند و حتی ممکن بود با تلفات جانی به قائمشهر بازگردیم. به هر حال فکر می کنم خدا به زن و بچه بازیکنان رحم کرد که همه سالم به قائمشهر بازگشتیم و از این بابت باید خدا را شکر کنیم.

شما خودت اهوازی هستی، چرا همواره در اهواز چنین اتفاقاتی می افتد.

ببینید مردم اهواز مانند قائمشهر فوتبال با گوشت و خونشان اجین شده و معمولا هم تیم های خوزستانی فوتبال زیبایی را به نمایش می گذارند، همین موضوع سبب می شود وقتی تیم شان نتیجه لازم را نمی گیرد و هر ساله هواداران شاهد سقوط و صعود تیمشان هستند، ناراحتی خودشان را روی حریف خالی می کنند. از آن طرف مردم اهواز استقلالی هستند و به جرات می توانم بگویم که اول استقلال تهران را دوست دارند و سپس تیم خودشان را دوست دارند. در این مسابقه هم همه تنش و اعتراضات روی محمد عباس زاده بود، آن هم به واسطه اینکه محمد پرسپولیسی است. شاید اگر محمد استقلالی بود، این حساسیت ها و اتفاقات نمی افتاد.

این هفته هم باید به مصاف ملوان بروید. شرایط این مسابقه را چگونه می بینید؟

بله، در بازی با ملوان واقعا دیگر هیچ کس حق اشتباه ندارد و باید این دیدار را با برد پشت سر بگذاریم. بازی با ملوان برای ما 9 امتیازی است و برای اینکه در کورس بمانیم باید آنها را شکست دهیم.

ولی ملوان هم تیم خوبی است که در رده دوم جدول قرار دارد.

بله درست است ولی ما هم نساجی هستیم و بازیکنان بسیار خوبی داریم. حالا اینکه در چند بازی ناکام بودیم و نتوانستیم فوتبال خوبی به نمایش بگذاریم دلیل نمی شود که مثلا چون آنها در رتبه دوم جدول قرار دارند، نتوانیم آنها را شکست دهیم. در بازی های لیگ یک هیچ وقت نمی توانی یک تیم را از قبل برنده بدانی حتی اگر یک تیم بسیار قوی صدر جدولی با یک تیم بسیار ضعیف انتهای جدولی بازی داشته باشد. این درست که ملوان تیم خوبی است ولی ما هم باید در وطنی به میدان برویم و این خودش برای ما یک امتیاز محسوب می شود زیرا همه تیم ها از بازی در وطنی و مقابل سیل خروشان هوادارانمان ترس دارند و در واقع هر تیمی که وارد وطنی می شود به دلیل حضور هوادارانمان از قبل از آغاز مسابقه یک بر صفر عقب است. ولی در این مسابقه ما باید از همان ابتدا فکر کنیم که عقب هستیم و تمام تلاشمان را به کار بگیریم تا بازی را با پیروزی پشت سر بگذاریم تا علاوه بر کسب سه امتیاز، تا حدودی عقب ماندگی بازی های گذشته را جبران کنیم.

حرف پایانی.

من از همه هواداران نساجی به خاطر این چند بازی عذرخواهی می کنم و به آنها می گویم که هنوز هیچ چیز تمام نشده است. ما هشت بازی دیگر داریم و از طرف خودم و هم تیمی هایم به همه آنها قول می دهم که تمام تلاشمان را به کار بگیریم تا با برد در مقابل ملوان تا حدودی بازی ها گذشته را جبران کنیم. به نظر من ما باید دست در دست هوادارانمان تا آخرین لحظه تلاش کنیم زیرا همه چیز دست خداوند است. شما ببینید محمد عباس زاده در بازی با گل گهر، توپی که روی هوا سرگردان بود را از فاصله چهل متری با یک شوت وارد دروازه حریف می کند و در بازی با استقلال اهواز از سه متری نمی تواند توپ را گل کند. این نشان می دهد که اگر خدا بخواهد و قسمت باشد اتفاقات خوب خواهد افتاد و البته تمام اینها به تلاش ما بازیکنان و حمایت هواداران بستگی دارد. ما به کمک همین مردم روزهای سخت تر از این را هم پشت سر گذاشته ایم. ما می توانیم به کمک هوادارانمان از دو بازی آینده 6 امتیاز گرفته و دوباره خود را به بالای جدول برسانیم. از همه هواداران نساجی خواهش می کنم باز هم مانند همیشه تا آخرین لحظه از تیم خود حمایت کنند و در این چند بازی هم ناامید نشده و مانند همیشه یار و یاور بازیکنان و کادرفنی باشند تا با دعا و تشویق آنها و تلاش تا پای جان بازیکنان بتوانیم در پایان فصل همه با هم جشن بگیریم.