آیا می‌توان فکری به حال اقتصاد فوتبال ایران نمود؟

 یکی از دلایل این موضوع ، مسائل سیاسی و اجتماعی به همراه ضعف مدیریتی و...در کشورمان بوده است . (( اما مهم ترین دلیل آن مشکلات مالی و اقتصادی بوده است )) .

مسئله ای بسیار بقرنج که تا به اینجای کار باشگاه های بزرگی را قربانی نموده و هر روز خبر انحلال یک تیم فوتبال در نقطه ای از کشور به گوشمان میرسد .

در حال حاضر مسائل اقتصادی حاکم بر تیم های فوتبال کشورمان به 2 صورت در جریان است . یا بخش دولتی متولی کار است یا بخش خصوصی . (( در کشور های اروپایی ، بخش خصوصی تنها متولی و حامی بخش ورزش خصوصا فوتبال است )) .

اما در کشور ما با توجه به مشکلات مختلف اقتصادی طی سالیان اخیر ، نه تنها بخش  خصوصی آنچنان جرات ورود پیدا نکرده ، بلکه بخش دولتی نیز در بسیاری موارد سرکوب شده و با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم نموده است .

(( یکی از دلایل اصلی عدم حمایت بخش خصوصی ، آینده دار نبودن سرمایه گذاری در فرایند تیم داری و در حقیقت همان استرس ناشی از عدم بازگشت سرمایه است )) .

در واقع با توجه به حرفه ای شدن فوتبال و اینکه هزینه های میلیاری آنچنانی برای اداره 1 تیم لیگ برتری تا لیگ 3 مورد نیاز است ، هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که میلیارد ها تومان سرمایه گذاری نموده و دست آخر دست خالی ، بدون هیچگونه سودآوری و تنها با احساس خستگی ، دردسرها و مشقات فراوان و از دست رفتن سرمایه اش مجبور شود عطای آن تیم را به لقایش ببخشد .

لذا بقا تیم ها و تیم داری بصورت خصوصی ، منوط به جذب اسپانسر های قوی و دیگر راهکار های پیچیده است . (( ناگفته نماند یک سرمایه دار هر چقدر هم علاقمند و عاشق فوتبال باشد ، بیشتر ترجیح می دهد کنار گود مانده و تنها نظاره گر باشد تا اینکه بخواهد بدون هدف برای خویش خرج تراشی نماید )) .

آیا شما خواننده محترم که قطعا بسیار علاقمند به فوتبال نیز هستید ، حاضرید با این ساختار بیمار ، پدیده نکبت بار دلالیسم و سایر مسائل پشت پرده 30 میلیارد تومان برای 1 تیم فوتبال هزینه نموده و این همه مشقت و حرف و حدیث را نیز به جان بخرید ؟ (( مطمئنا پاسخ شما منفی است )) .

(( خیالتان را راحت کنم . تا مشکلات ساختاری ، مدیریتی ، اقتصادی و حرفه ای شدن فوتبال حل نشده و برنامه ریزی های اساسی در این خصوص صورت نگیرد ، به هیچ عنوان امکان جذب اسپانسر و خصوصی کردن باشگاه ها ولو تا 20 سال آتی وجود نخواهد داشت )) .

اما اگر بخواهم برای حل مشکلات اقتصادی فوتبال بیمار کشور از راهکار های زودبازده که همچون مسکن و مرهمی برای جذب اسپانسرند سخنی برانم ، میبایست پیشنهادات ذیل که تا حدودی شدنی هستند را توصیه نمایم .

1 . اجبار نمودن تمامی باشگاه های حاضر در لیگ به تشکیل آکادمی های مجهز با ارائه برنامه های مدون 3 ، 5 و 10 ساله جهت استفاده از بازیکنان نخبه این آکادمی ها در تیم اصلی باشگاه و حتی فروش بازیکنان مازاد به سایر تیم ها .

2 . جذب اسپانسر های خصوصی قوی و سرمایه ناشی از کار های تبلیغاتی حساب شده برای شرکت ، اداره یا کارخانه ای خاص در روی لباس تیم های رده های مختلف باشگاه یاد شده .

3 . ایجاد 1 بیزینس جانبی در کنار باشگاهداری جهت تامین هزینه های تیم های رده های مختلف آن باشگاه .

4 . انجام سایر فعالیت های جانبی پولساز و ...جهت ترغیب سرمایه داران به حضور در این عرصه و متقاعد نمودن آنان به حمایت مالی همه جانبه از آن باشگاه .

5 . سایر موارد .

البته تمامی موارد بالا به شرطی محقق خواهد شد که زیرساخت ها ، مدیریت و شرایط اقتصادی از وضع بحرانی کنونی خارج شود . وگرنه با تداوم روند فعلی ، همین آش و همین کاسه را مشاهده نموده و تمام فعالیت ها جهت پیگیری مسائل فوق آب در هاون کوبیدن خواهد بود .

نویسنده: محسن بابادی(کارشناس و تحلیلگر ورزشی ایران)