مهاجم پرسپولیس لیگ هفدهم را به نام خود خواهد کرد

او اولین گل قرمزها در  لیگ پانزدهم را با یک ضربه سر شیرجه‌ای به تور دروازه پدیده رساند و با شادی خالصانه و کودکانه‌اش، آزادی را به محل تولد یک ستاره جدید تبدیل کرد. دو سال بعد، علی علیپور دوباره اولین گل فصل را برای برانکو به ثمر رساند. این بار با یک فرار تماشایی و یک ضربه دقیق به دروازه نفت تهران در دیدار سوپرجام.

علی فضای پشت تابلوهای تبلیغاتی آزادی را برای جشن گرفتن گل‌اش انتخاب کرد اما سختکوشی و سماجت او برای پیشرفت، هرگز کتمان‌شدنی نبود. مهاجم شمالی، مرد اول پرسپولیس در سوپرجام بود. جواهری با شماره 70 که هر روز بیشتر صیقل می‌خورد.

برق‌زدن ساق‌های علیپور در شب برگزاری جشن پرسپولیس، برای هواداران تیم غافلگیرکننده نبود. روند درخشان او از هفته‌های پایانی فصل گذشته آغاز شده و نمایش‌های قیمتی‌اش برای تیم همچنان ادامه دارند. علیپور از شوت تماشایی‎اش به بعد، هیچ فرصتی را برای به چشم‌آمدن از دست نمی‌دهد. درخشش او همیشه وابسته به حضور ثابت‌اش در  زمین بوده و سوپرجام، دوباره ثابت می‌کند که فیکس‌بودن علیپور در ترکیب، هیچکس را ناامید نمی‌کند. علیپور، سیمای یک سوپراستار را ندارد. بلد نیست شبیه یک قهرمان سینمایی باشد. خودش را پشت هیچ عینکی پنهان نمی‌کند. نه مثل منشا دلبر دور است و نه مثل طارمی، یار نزدیک اما درست وقتی همه به این نتیجه رسیده‌اند که به نیمکت دوخته خواهد شد، فصل را بهتر از هر بازیکن دیگری آغاز کرده است. علیپور رابطه خوبی با پیش‌بینی‌ها ندارد. دیگران می‌توانند ساعت‌ها درباره‌اش حرف بزنند اما قبل از آخرین نقطه در آخرین جمله، کلمه آخر از زبان ساق‌های او گفته می‌شود.