هواداران نساجی سرمست از یکه تازی مردان صنیعی فر

،نساجی مازندران در فصل گذشته فارغ از تمامی مسایل با مشکلات زیادی مواجه بود. پر کردن بطری های آب معدنی با آب شهری و بردن تیم به رستورانی خارج از هتل صرفا جهت کم شدن هزینه‌ها، تنها مشکل نساجی نبود و یک شهر را درگیر خود کرده بود ولی در این میان کسی به فکر تیمی با آن همه هوادار نبود. مهدی پرهام، مالک باشگاه نساجی خسته از تمام بد قولی ها مرغش یک پا داشت و چندین بار اعلام کرد که با توجه به اتفاقات که در چند سالی که نساجی را با هزینه شخصی به دندان می کشید، دیده، دیگر حاضر نیست تا عملی شدن قول سیاسیون شهر مبنی بر دادن زمین ماهفروجک هزینه ها را پرداخت کند، حال بماند که در همان روزگار هم مخارج پرواز و البسه را پرداخت کرد و ۲۰۰ میلیون نقد به مدیرعامل وقت نساجی برای اردو پیش فصل داده بود. بی پولی های نساجی، تنها امید یک شهر خسته نه تنها برای هواداران یک اتفاق نوستالوژیک بود بلکه پرهام را هم شاید به اولین روزی برده باشد که در کنار دوستانش، هدایتی و مهریزی بازی تیمی را نگاه می کرد که جوراب برخی از بازیکنانش با یکدیگر متفاوت بود و کنار دستی هایش از ساندویچ به عنوان وعده غذایی بازیکنان همین تیم که به دلیل مشکلات مالی چند ساعت مانده به بازی به ورزشگاه رسیده بودند حرف می زدند. فیلمنامه نساجی بی پول، نوشته مسئولین مازندران به کمک بزرگان ورزشی و سیاسی های قائمشهر پلان آخرش را برای اکران فیلم خاطرات تنها امید شهر خسته آماده می کرد که جرقه پرهام و نساجی در ذهن هدایتی زده شد و در کمتر از چند روز میلیارد جوان قمی مالک باشگاه پرهوادار نساجی شد.

اوضاع نساجی هر روز بدتر می شد و کار را به جایی رساند که اگر خیرین شهر نبودند شاید همین حالا خیلی ها حسرت نابودی تیمی بزرگ را می خوردند. یکی از پرهوادارترین تیم های ایران به کما رفته بود و کمک ۵۰ میلیونی استانداری حتی نمی توانست موجب شوکی هر چند کوچک شود. نساجی از آغاز نقل و انتقالات زمستانی فصل گذشته به کمک هوادارانش  برای زنده ماندن می جنگید و تنها امیدش برای زنده ماندن، اشک های جوانانی بود که با التماس از دیگران برای زنده نگه داشتن همه چیزشان به هر کسی که می رسیدند کمک می خواستند. تعطیلات به نیمه دومش رسیده بود و نساجی دیگر تاب باز کردن چشمانش را هم نداشت. تابلو معکوس روزشمار نابودی نساجی در وسط استادیوم وطنی نصب شده بود و دیگر هیچ امیدی به زنده ماندن این تیم ریشه دار نبود. فریادهای هواداران در برابر ساختمان ارگان هایی که می توانستند امید یک شهر را ناامید نکنند جای خود را به اشک های بی صدا داده بود. هواداران شب را با ترس خبر انحلال تیم شان صبح می کردند و با دلهره اخبار را می خواندند. همه چیز برای گرفتن مجلس ترحیم باشگاهی با قدمت شموشک و چوکا آماده می شد که به یکباره تنها سه روز مانده به آغاز نیم فصل دوم خبری کوتاه گروه ها و کانال های تلگرامی را به سرعت نور درنوردید، پرهام با ۴۰ درصد قرارداد بازیکنان به قائمشهر می آید. همین خبر کوتاه آنچنان شوکی به نساجی داد که در طول عمر ۵۸ ساله اش مانندش را ندیده بود. حضور پرهام در قائمشهر مطابق وعده ای که داده بود انجام شد و بازیکنان سرحال تر از همیشه کار را آغاز کردند. مهدی پرهام، مالک باشگاه پس از تزریق یک میلیاردی بودجه به باشگاه، در اولین مسابقه رسمی تیم برابر اکسین به ورزشگاه وطنی پا گذاشت و تشویق هواداران عاشق نساجی شاید دوباره او را به  اولین روزی که به قائمشهر پا گذاشته بود، برده باشد. تشویق هواداران نساجی مازندران با شعار << پرهام امپراطور>> چنان جوی را به سکوهای پیر وطنی داده بود که گویی همه اعتراض مردم به عاملین نابودی تیم شان در همین دو کلمه بود. آن روز زمانی که مالک نساجی در پیست تارتان دور افتخار می زد، حضور مردی خوشپوش میانسال با ادوکلنی ایتالیایی که فضا را پر کرده بود در کنارش نگاه ها را به خود جلب می کرد تا اینکه چند روز بعد مشخص شد همراه پرهام نامش فرهاد صنیعی فر، میلیاردر تهرانی،  از شرکای تجاری مالک باشگاست که در اداره تیم هم شراکتی بین شان منعقد شده است. جدیت صنیعی فر در اداره باشگاه غیر قابل باور بود به طوری که خیلی ها منتظر خسته شدن و فرار او از قائمشهر بودند ولی مرغ او هم مانند شریکش یک پا داشت و آن هم موفقیت تیم نساجی به خاطر هوادارانش بود.

 مالک جدید باشگاه از بدو ورودش به قائمشهر با استفاده از دوستان فوتبالی که داشت سعی کرد در پروسه زمانی کوتاهی که تا پایان فصل در اختیار داشت، همه مشکلات را شناسایی و با آنالیز دلایل ناکامی ۲۴ ساله تیم، برای فصل جدید برنامه ریزی کند. آنطور که از اطراف باشگاه شنیده می شود فرهاد صنیعی فر پس از دسته بندی دلایل ناکامی نساجی، با برگزاری چند جلسه با مهدی پرهام، توانست شریک تجاری ورزشی اش را متقاعد کند که فصل جدید را با برنامه های او پیش بروند.

هنوز از آغاز کار دو ، سه تیم نگ ذشته بود که مالکان باشگاه نساجی برخلاف تمام سال های اخیر، کار را با معرفی علی امیری، مدیر جوان و توانمند بابلسری سابق باشگاه استقلال و خونه به خونه به عنوان مدیرعامل خیلی زود آغاز کردند تا از همان ابتدا نشان دهند که تخصص بیش از هر چیزی برایشان اهمیت دارد. مهدی پاشازاده دومین انتخاب صنیعی فر و پرهام پس از مشورت با مدیرعامل برای باشگاه نساجی بود، سرمربی که با داشتن چهار صعود با تیم های مختلف از لیگ دو به لیگ آزادگان و بجا گذاشتن آماری مطلوب در راه آهن و آلومینیوم حالا دیگر در عین جوانی، تجربه بالایی در هدایت تیم ها کسب کرده بود. سومین انتخاب مالکان باشگاه با پیشنهاد مدیرعامل شان اتفاق افتاد. معرفی فرزاد مجیدی به عنوان سرپرست باشگاه حرکت زیرکانه ای بود از سوی امیری تا جدا از تزریق خونی تازه به بدنه باشگاه (به دلیل اختلاف قلعه نویی و فرهاد مجیدی) خط بطلانی به تمام شایعاتی که عده ای حاشیه پرداز در مورد امیر قلعه نویی، این مربی بزرگ مطرح می کردند، باشد.

نساجی کارش را در خلوت آغاز کرد و امیری با استفاده از تخصصی که داشت تمام بازیکنان مدنظر پاشازاده را تا کنون جذب کرده تا در کنار مدیریت تحسین برانگیز مجیدی، سرپرست جوان و سخت کوش باشگاه در برگزاری تمرین و اردوها، فضایی برای پاشازاده و کمک هایش مهیا شود که تنها به مسایل فنی فکر کنند و بتوانند تیمی را آماده شروع مسابقات کنند که تنها یک هدف را دنبال می کند و آن هم صعود به لیگ برتر است.

تمام اینها در حالی است که  آمار خیره کننده مردان صنیعی فر در چهار بازی تدارکاتی پیش فصل نوید سالی همراه با کسب موفقیت و برآورده شدن آرزوی ۲۴ ساله هواداران را می دهد به طوری که مهدی پاشازاده با کمک مالکان باشگاه در تامین هزینه ها ، مدیرعامل باشگاه در مهیا کردن بهترین امکانات جهت آماده سازی تیم و جذب بازیکنان مدنظرش، سرپرست باشگاه در ایجاد فضایی آرام و بدون تنش در تمرین و اردوها و بازیکنان تیم در پیاده کردن تفکراتش در زمین حالا پس از بازی تدارکاتی برابر تیم های بزرگی چون پیکان، سپاهان، استقلال تهران و شهرداری تبریز با کسب دو برد، یک تساوی و یک شکست، تنها یک بار دروازه اش باز می شود و چهار بار گلزنی می کند.