قطر شایسته‌تر بود/ فوتبال بازی واقعیت‌هاست

جایی که بعد از بازی مقابل سوریه و ژاپن یک ملت فارغ از مشکلات و دردهایش همه با هم به معجزه فوتبال برای همدلی و اعتلای نام ایران امیدوار شده بودند و می‌خواستند برای چند ساعت به شادی بپردازند.

اما این اتفاق رخ نداد تا بهت، حسرت و نا‌امیدی هم بر دردهای مردم افزوده شود و طلسم شادی برای فوتبال ایران همچنان بسته باقی بماند.

این عدم موفقیت‌ها و حسرت سال‌هاست در فوتبال ایران به امری عادی تبدیل شده و انتظار ثمر گرفتن از درخت خشکیده مدیریت فوتبال ایران بیهوده و نابجاست و باید پذیرفت ما در بخش‌های کلان فوتبال دچار ضعف‌های جدی هستیم و این موضوع آنقدر بزرگ است که هیچ دعا، معجزه و غیرتی نمی‌تواند آن را پوشش دهد.

در ۲۴ ساعت مانده به بازی همه تمرکز‌ها بر انتخاب داور عربی برای جدال با قطر معطوف شد و در نهایت هم دیدیم که تصمیمات داور کویتی کاملا به سود تیم ملی ما بود.

نیمه دوم عجیب و غریب بازی با ژاپن چنان کادر فنی و بازیکنان را دچار غرور و سرمستی کرده بود که گویی ما به جای ژاپن در ادوار متوالی به مراحل حذفی جام جهانی راه پیدا کرده و قدرت مطلق قاره هستیم.

از سوی دیگر تیم ملی در بازی دیروز هیچگونه تاکتیک مشخصی نداشت و ارنج‌ بد، تعویض‌های بدتر و آشفتگی تیم و نیمکت بارز‌ترین نشانه‌های تیم ما در دیدار مقابل قطر بود.

صعود احتمالی ما به فینال ظلم به حقیقت فوتبال بود چرا که قطعا قطر با عملکرد و تصمیمات مدیرانش در دو دهه اخیر بسیار شایسته‌تر از تیم ملی برای راهیابی به فینال بود.

ما از مولفه‌های موفقیت جز داشتن استعداد و پتانسیل بزرگی به نام مردم و عاشقان فوتبال چیز دیگری نداریم و برد مقابل ژاپن هم شاید اتفاقی برای خوشحالی چند ساعته مردم بود همین...

پوریامنصوری