درآمدی بر مسابقه استقلال تهران و استقلال خوزستان/ منصوریان در گرداب خود خواسته
سه شنبه 28 دی ماه 95، از هفته هفدهم لیگ برتر فوتبال کشور و در ورزشگاه خالی از تماشاگر آزادی ، مسابقه ای از جنس تماما آبی برگزار شد. در یک سوی میدان، علیرضا منصوریانی قرار داشت که امسال با سر و صدایی گوش خراش به استقلال پیوست تا نوید بخش یک مربی بزرگ دیگر در تاریخ استقلال باشد و پس از سالهای متمادی ، با یک خانه تکانی اساسی در این تیم، برای همیشه دست صمد مرفاوی، امیر قلعه نویی و پرویز مظلومی را از استقلال کوتاه نماید .
اما این مربی جوان و البته با دانش که بیشتر دانشش در حد حرف زدن، تئوری و توجیه است تا عمل ، عملکردی به مراتب ضعیف تر از تمامی مربیان استقلالی قبلی داشت . یکی از بزرگترین مشکلات وی که از ابتدای این فصل نمودی عینی پیدا کرد، علاقمندی شدید وی به حاشیه سازی و مسائلی از این قبیل است. کارهایی همچون تحریک و کل کل با تیم های خوزستانی در ابتدای فصل که تا به اینجای کار، از 12 امتیاز ممکنه ی حاصل از تقابل با این تیم ها و آن هم با خوش شانسی، توانسته تنها یک امتیاز دشت کند که آمار فاجعه باری برای این مربی است و تاوان این کل کل را با از دست دادن 11 امتیاز مقابل آنان تا به اینجای کار داده است .
در دنیای مدرن امروزی فوتبال، از مربی با دانشی مثل منصوریان بعید است که با تکیه بر لیدرها، سکوها و جار و جنجال های رسانه ای بتواند ضعف های فنی خویش را جبران نماید . اگر این گونه مسائل را از استاد خویش_ کارلوس کی روش_ آموخته، میبایست بداند که از نظر فنی و افتخارات فوتبالی، بین وی و کی روش فرسنگ ها فاصله است .
اگر در این فصل عملکردی بدتر و نتایج بمراتب ضعیف تری از وضع موجود نیز کسب می کرد ولی نکات بارز فنی را در تیم وی شاهد می بودیم ، این قدر دلمان نمی سوخت و اینقدر ناراحت نبودیم، اما استقلال روز به روز پسرفت کرده و امروز مقابل تیمی پرتلاش که از قهرمانی فصل قبلش، چیزی جز یاد و خاطره هایش باقی نمانده بود، قافیه را برای دومین بار متوالی بدجوری باخت . در حقیقت نتیجه این بازی 3 بر 1 است و حتی کمک های مکرر کادر داوری نیز نتوانست به داد بازیکنان بی رمق ، خسته و فست فودی منصوریان برسد . آن هم بازیکنانی که از نظر سطح بدنی و آمادگی فنی بسیار ضعیف بوده و نای دویدن نداشتند . در آن 6 دقیقه پایانی مسابقه نیز، که آخرین لطف داوران در وقت های اضافه بود، تعویض های اشتباه منصوریان نیز نتوانست گرهی از دروازه شیخ ویسی اشمایکل باز کند .
جالب اینجاست: این مربی که در سالهای ابتدایی مربیگری است و تازه به جمع استقلالیها پیوسته ، از کمک های بسیار ضعیف و سطح پایینی استفاده میکند که با این کار بزرگترین اشتباه ممکنه را مرتکب شده است ، زیرا لیگ برتر و تیم بزرگ و محبوب استقلال ، محلی برای آزمون و خطا نیست .
منصوریان میبایست از 1 یا 2 مربی با دانش، تئوریسین های قوی و حتی تمرین دهنده گانی با سطحی بالاتر از خودش بهره می جست تا در دام خامی و بی تجربگی خویش و همکارانش اینچنین اسیر نشود .
امیر قلعه نویی، پرویز مظلومی و حتی صمد مرفاوی نیز، در اولین فصول حضورشان بر روی نیمکت استقلال، اینچنین خود و تیم را با چالش مواجه نکرده بودند و از کادری قوی و همکاران کار آزموده تر از امروز استقلال استفاده میکرده اند .
منصوریان اگر می خواهد در فصل بعدی نیز بر روی نیمکت آبی ها بنشیند ، میبایست سریعا چاره ای بیندیشد که البته بعید میدانم چنین چیزی محقق شود . نگرانی هواداران و کارشناسان از این است که پس از این فصل ، این مربی اهل علم ، برای همیشه به black list و پارکینگ مربیان آبی ها بپیوندد .
اما در نیمکت دیگر، پورموسوی جوان که نه سابقه بازیگری منصوریان را در کارنامه داشت، نه سالها کمک مربی مرد بزرگی همچون کیروش بوده، نه هیچگاه سرمربی تیم بزرگی بوده و نه از وان آب یخ جهت ریکاوری بازیکنان استفاده نموده، قرار داشت. این پدیده مربیگری ایران، نه تنها بازیکنان کلیدی فصل قبل را از دست داده و در این فصل نیز مهره های جایگزین و دلخواهش را بعلت مشکلات عدیده مالی این تیم جذب ننموده ، بلکه بازیکنان تاثیرگذار نیم فصل اول همچون: زهیوی، دورقی، پورقاز و عبدی را نیز، دیگر در کنار خویش در استقلال خوزستان نمی بیند و اولین فصل حضورش بعنوان سرمربی در لیگ برتر را تجربه می کند .
در میان اخبار
سید سیروس در این مسابقه حساس، با یک بازی هوشمندانه، مبتنی بر تفکرات پیروزی بخش، به همراه کار گزاردن تله های گسترده برای استقلال خسته، با بازی زیبای ترکیبی و دوندگی بی امان سربازانش، خلا مهره های کلیدی از دست رفته را بخوبی پر کرد .
در این بازی جسارت ، ریسک پذیری و تعویض های پورموسوی واقعا محشر بود و باید به این مربی نو ظهور در سطح اول فوتبال ایران دست مریزاد گفت . آری سید سیروس در این چله سرد زمستانی، تنها برای دشت کردن 3 امتیاز به ورزشگاه سرد آزادی پای گزارده بود و مطمئن بود دست خالی به اهواز باز نمی گردد . نگاه های مصمم وی گویای همه چیز بود و اتخاذ سیستم تهاجمی اش از همان ابتدای بازی ، بخوبی مشخص نمود که چه خوابی برای علی منصور دیده است.
شیخ ویسی و طیبی در این بازی عالی کار کردند و نانگ بازیکن جدید این تیم، نشان از جذب بازیکنی در حد لیگ برتر را میداد . پورموسوی طبق آنالیز های انجام شده ، در نیمه اول با دیدی وسیع به تمام مناطق زمین، با سانترهای طولی و عرضی و تعویض مکرر مناطق بازی، دفاع و هافبک کند و خسته استقلال را بارها دور زد و به جز آن گل صحیح که به لطف داوران مردود اعلام شد ، به دفعات تا آستانه فروپاشی دروازه حسین حسینی پیش رفت، اما این حسینی جوان بود که ثابت کرد از رحمتی حاشیه ساز، که یکی از عوامل به حاشیه رفتن منصوریان است، چیزی کم ندارد .
حملات عقیم استقلال که به سختی به یک سوم دفاعی خوزستانی ها می رسید، بارها و بارها از همان یک سوم میانی بازی خنثی شد . زیرا تیم خوزستانی با دوندگی فوق العاده و یک پرس منطقی و دفاعی چند لایه که تمام فضا را از آبی پوشان تهرانی گرفته بود، شاگردان منصوریان را نا امید و دست خالی راهی رختکن کرد . استقلالی که تقریبا راه نفوذی از عمق دفاع آبی پوشان اهوازی در نیمه اول پیدا نکرد ، تنها حربه اش شیفت کردن توپ از میانه میدان به کناره ها و سپس سرعت بخشیدن به بازی و بردن این توپ های کم اثر به پشت دفاع استقلال خوزستان ، جهت ایجاد موقعیت از جمله شوتزنی بود که اکثر توپها یا لو میرفت، یا با ضدحملات مرگبار خوزستانی ها لرزه بر اندام استقلال تهران می افتاد .
منصوریان در نیمه دوم بازی را کاملا رها کرد و بی برنامگی در ساحل طوفان زده استقلال موج میزد . در سکوها نیز تماشاگر و لیدری نبود که بتوان با تحریک آنان و ایجاد جو روانی، کاری از پیش برد و در حقیقت تیم آبی پایتخت، هیچ پلان و نقشه خاصی برای گلزنی نداشت و اینقدر ضعیف و کم فروغ ظاهر شد که در 45 دقیقه دوم، حتی از آن پرس و لایه های دفاعی تیم پورموسوی در نیمه اول نیز خبری نبود .
منصوریان که پس از گل زیبای حسن بیت سعید باخت با 1 یا 2 گل برایش تفاوتی نداشت، تعویض های اشتباهی را در جهت افزایش توان تهاجمی تیم خویش انجام داد تا اینکه در یک غافلگیری، گل دوم استقلال خوزستان، در یک بازی ترکیبی و ضدحمله ای زیبا، کار استقلال را تمام کرد تا تمام زحمات نورافکن بازیکن جوان این تیم هدر رفته و علی اصغر عاشوری، مرد تاثیرگذار دقایق پایانی لقب بگیرد .
تک گل کاوه رضایی نیز ، برای فرار استقلال از شکست خانگی کارساز نبود ، ولی برای داوران، بارقه های امید را دگر باره زنده کرد . اگر بخواهم واقعیت را بگویم: استقلال ضعیف ترین بازی لیگ امسال خویش را در این مسابقه خصوصا در نیمه دوم به نمایش گذاشت.
نویسنده: محسن بابادی/ آنالیزور و تحلیلگر فوتبال کشور
