حاشیه ای از مسابقات کشتی روستاییان کشور

 در روزهای ۲۱ و ۲۲ دی ماه سال جاری شهر سریش آباد شهرستان قروه میزبان مسابقات کشتی آزاد روستایی و عشایری قهرمانی کشور در رده سنی نوجوانان بود.

این مسابقات در حالی در مدت دو روز برگزار شد که تعدادی از استان ها به دلیل نامناسب بودن وضعیت آب و هوایی و راه های جاده ای نتوانستند حضور پیدا کنند. اما با این وجود سطح مسابقات در حدی بود که رضایت مسئولان کشوری و شرکت کنندگان را به همراه داشت.

سالن هزار و ۲۰۰ نفری سریش آباد با تجهیزات مناسب باعث شد که نماینده فدراسیون کشتی پیگیر میزبانی مستمر این شهر برای مسابقات بعدی باشد.

از طرفی دیگر غلامرضا طاهرخانی کشتی گیران کردستان و سریش آباد را دارای پتانسیل های خوبی دانست و در گفت و گو با خبرنگار مهر خواستار توجه بیشتر به این ورزشکاران شد. به گفته وی کشتی به عنوان ورزش اول کشور مطرح است و باید در استان هایی مانند کردستان که قدمتی طولانی در این رشته دارد برای گسترش آن کار کرد.  

گفته های این عضو شورای داوری در حالی قابلیت اجرا دارد که مسئولان مرتبط در همه جا چراغ های انگیزه را برای ورزشکاران روشن کنند. به عنوان مثال در مسابقات کشوری وقتی جوایز با نیاز ورزشکاران تطابق ندارد و به جای افزودن شادی آنان تعجب شان را نشانه می رود چگونه می توان انتظار آینده ای روشن برای خودشان داشته باشند؟

جایزه ای نامشخص

«جایزه شون خوبه ولی این معلوم نیست کاپه یا جا شکلاتی؟» یکی از ورزشکاران برنده با تعجب از جایزه دریافتی اش می گوید و معتقد است ای کاش یه چیزی میدادن که لااقل کاربرد داشت برامون.

یکی دیگر از ورزشکاران هم ضمن اعتراض از بی نظمی در چیدمان جوایز می گوید: «حتی لوح تقدیرها هم بدون جلد بود و این برای مسابقه ای در سطح کشوری خوب نیست».

اعتراضات این ورزشکاران در حالی گفته می شود که تمامی مسئولان استانی و کشوری از کیفیت خوب مسابقات سخن گفتند اما از نحوه انتخاب جوایز و مدیریت صحیح برای تزئین آن ها کسی سخن نگفت و توجهی نداشت.

تمامی کارشناسان ورزشی همیشه ایجاد انگیزه در میان ورزشکاران به ویژه نسل جوان را مهم می دانند و این در حالی است که ضمن تأکید بر آن اما همیشه چنین مسئله ای در حاشیه قرار می گیرد.

در مسابقات کشتی روستاییان کشوری در رده سنی نوجوانان برای جوایز یکی از صنایع سنگی سریش آباد انتخاب شده بود. محصولی که گرچه برای آن زحمت بسیار کشیده شده است اما باید این سؤال را پرسید که آیا این صنایع دستی آن هم بدون مشخص نبودن نوع کار برای این مراسم مناسب بود یا نه؟

مراسمی که با سطح بالا و تأیید شده از سوی داوران کشوری برگزار شد چرا کاپ های جوایز باید با جاشکلاتی یکی دیده شود؟ این سؤالی است که اکثریت ورزشکاران و مربیان از خود می پرسیدند. سؤالی که خبرنگار مهر برای پاسخ آن به نتیجه ای نرسید و هیچکدام از عوامل برگزاری مسابقه خود پاسخی نداشتند.

همچنین لوح های تقدیر هم بدون جانمایی مناسبی تنها در یک کاور به دست ورزشکارانی داده شد که قطعاً در استان و شهر خود به دنبال واکاوی مسایل خواهند رفت و این سؤال را خواهند پرسید که هزینه تهیه جلد برای لوح های تقدیر مگر چقدر میشد؟

تشریفاتی ضعیف

تمامی این مباحث بنا به گفته های «نادر جمشیدی» کارشناس ورزشی می تواند به هویت ورزش استان لطمه وارد کند. بخشی از کیفیت مسابقات به انتخاب و چیدمان جوایز است که اگر نظارت کننده دقیقی بر مدیریت تشریفات مسابقات وجود داشت چنین اتفاقی نمی افتاد.

به گفته وی مدیریت تشریفات مسابقه خوب بود اما متأسفانه نظارت ضعیف صورت گرفت، البته بخشی از این ضعف به تخصص نداشتن مسئولان تشریفات برای برگزاری چنین برنامه هایی است که خود جای بحث دارد.

جمشیدی همچنین به تعداد دخالت های بسیار در برگزاری مسابقه اشاره کرد و گفت: وقتی چنین مسابقاتی در سطح ملی اجرا می شود دلیلی ندارد هرکسی خود را متولی کار بداند. شما در مسابقات سریش آباد اگر دقت می کردید یک طرف شهرداری متولی بود، یک طرف کارگاه های مصنوعات سنگی، یک طرف شورای شهر، یک طرف اداره ورزش و جوانان و یک طرف فعالان مدنی و هر فرد و نهادی خود را متولی کار می دانست و این روند برای یک مسابقه در این سطح تا حدود زیادی نگران کننده است

جمشیدی با بیان اینکه دلیلی ندارد برای یک کار همه خود را نشان دهند، افزود: درست است که همه عواملی که نام بردم در برگزاری این مسابقه دخیل بودند اما لزومی نداشت خود را وارد مراحل عملی و اجرایی کار کنند.

وی با انتقاد از نحوه انتخاب جوایز و بی توجهی به تزئین آن گفت: اگر جایزه توسط مسئولان کشوری تدوین شده که باید افسوس خورد به حال جامعه ورزشی و از طرفی دیگر اگر جوایز توسط مسئولان استانی و شهرستانی انتخاب شده باید دلیل این کار را پرسید.

این کارشناس ورزشی معتقد است معرفی صنایع دستی منطقه به کشور در چنین شرایطی خوب و پسندیده است اما نه به این شیوه و با این تدبیر، بلکه همیشه در کنار جوایز اصلی صنایع دستی داده می شود نه به عنوان جایزه اصلی و مشکل کار در این مرحله می باشد.

وی در ادامه اموزش تشریفات ورزشی طبق استانداردهای ملی و بین المللی را خواستار شد و تأکید کرد که پیشرفت ورزش استان زمانی حاصل می شود که همه واقعاً برای رسیدن به توسعه ورزش کار کنند نه خودنمایی در ورزش.

باتوجه به آنچه گفته شد باید دید مسئولان ورزشی استان کردستان چه نمره ای به نحوه مدیریت تشریفات مسابقه می دهند و آیا پاسخی در برابر اعتراضات صورت گرفته دارند؟ اعتراضاتی که شاید به گفته خیلی از افراد نادیده گرفته شود ولی قطعاً در ذهن ها باقی مانده و بر روی تاریخچه منطقه تأثیر منفی خواهد گذاشت.