ترافیک پر حجم استقلال در خط میانی به بحث روز بدل شده و پرسشی که جوابش بی پاسخ مانده این است که علیرضا منصوریان با چه تدبیری میتواند بازیها را میان این 8 بازیکن تقسیم کند؟
یکی از راه حلها برای حفظ چنین تیمی بازی با روش چرخشی است.انتخابی که گاه ممکن است تیمی را به سوی فنا و نابودی ببرد و گاه ممکن است تیمی را به موفقیتهای چشمگیر برساند. کامیابی در این روش مستلزم مدیریت صحیح بازیکنان از سوی کادرفنی و باشگاه است. در واقع این دو عامل میتوانند مانع از بروز ناراحتی بازیکنان در زمان نیمکت نشینی شوند و با ارائه دلایل مستدل آنها را به بازی در آیندهای نه چندان دور امیدوار نگه دارند.
امید نورافکن، روزبه چشمی، فرشید باقری، جابر انصاری، فرشید اسماعیلی، جباروف، مجتبی جباری، امید ابراهیمی؛ هیچ یک از این 8 بازیکن قابلیت بازی در پست گوش یا هافبکهای کناری را ندارند در حالی که هیچ روشی در فوتبال وجود ندارد که خود را بی نیاز از بازیکنان کناری بداند. استقلال فصل هفدهم به احتمال فراوان با روش 1-3-2-4 یا 2-4-4 بازی خواهد کرد که در هر سیستم باید بازیکنانی با این خصوصیات درمیدان حضور داشته باشند. به احتمال فراوان یکی از بالهای کناری استقلال داریوش شجاعیان خواهد بود و یکی دیگر حسن بیت سعید. در تمرینهای استقلال دیده شده که منصوریان در بازی با روش نخست از شجاعیان و بیت سعید بهعنوان گوشهای چپ و راست بهره گرفته است. اگر سیستم چهار هافبک هم به کار گرفته شود منصوریان ناچار است بازیکنانی به غیر از این 8 نفر را در پست هافبک راست یا هافبک چپ قرار دهد که شانس بازیکنانی همچون خسرو حیدری و یعقوب کریمی بیشتر میشود.حتی ممکن است باز هم قرعه به نام شجاعیان بیفتد و در آینده نیز با بازگشت محسن کریمی قطعا این بازیکن هم برای پستهای کناری مورد استفاده قرار میگیرد.