اختلالات مادرزادی گوش
اختلالات مادرزادی گوش طیف گسترده‌ای از ناهنجاری‌های که در بدو تولد نمایان می‌شود را در بر دارد و درصد زیادی از بیماری های لاله گوش را شامل می‌شود. هر کدام از این اختلالات نیازمند درمان ویژه و جراحی خاص برای اصلاح ناهنجاری هستند. این ناهنجاری‌ها را می‌توان به‌صورت زیر طبقه‌بندی کرد:
- میکروتیا گوش
- لوپ گوش
- گوش برجسته یا بیرون زده
- چاله‌ها و سینوس‌های پیش گوش
- زائده‌های پیش گوش
وراثت عامل ایجاد بیماریهای لاله گوش به‌صورت ژنتیکی است. ایجاد سینوس‌ها و چاله‌های جلو گوش در خانواده‌ها ارثی است. ناهنجاری‌های که موجب ناشنوایی و مشکلاتی در گوش بیرونی می‌شود نیز به‌عنوان ویژگی‌های اختلالات ژنتیک غالب گزارش شده است. به‌عنوان‌مثال ناهنجاری در لاله گوش در خانواده افرادی که در آن‌ها شخصی به ناهنجاری صورت یا فک پایین مبتلاست مانند سندرم تریچر- کالینز بیشتر رخ می‌دهد.
ارتباط ناقص لاله گوش با گوش میانی در جنین می‌تواند موجب طیف وسیعی از ناهنجاری‌های گوش به‌صورت همزمان در قسمت‌های مختلف شود. ناهنجاری‌های گوش میانی می‌تواند از یک کانال شنوایی خارجی باریک با حداقل ناهنجاری گرفته تا وجود استخوان‌های نرم و عدم پنوماتیزاسیون ماستوئید (mastoid pneumatization) متفاوت باشد.
در میان اخبار
ناهنجاری خاص استخوانچه‌ها مربوط به کوتاه شدن کانال طولانی مالتوس (malleus) است که ممکن است به دیواره کانال قدامی چسبیده یا به‌صورت کلی وجود نداشته باشد. مالتوس و این کوس (incus) ممکن است به‌خوبی رشد پیدا نکرده یا یک توده استخوانی واحد باشند.
اختلالات عصب صورت می‌تواند شامل از دست دادن پوشش استخوانی کانال فالوپ (fallopian canal)، برآمدگی عصب روی پنجره بیضی شکل یا پایین‌آمدن عصب از پنجره بیضی گوش باشد.
- بیشتر بخوانید:
علت جابجا شدن غضروف بینی بعد از عمل چیست؟
مهم‌ترین دلایل مرگ جراحی بینی چیست؟
راینوپلاستی و تغییر چهره بعد عمل بینی
