یادداشت؛ درسهائی از جنس اخراج رانیری

به گزارش فرتاک ورزشی،

1/افتخارات دلیل امتداد همکاری نمی باشد

کلودیو رانیزی سر مربی برتر سال 2016  است او  با فیورنتینا قهرمان جام حذفی ایتالیا و سوپر جام این کشور در سالهای میانه دهه 90 شده است او با والنسیا سوپر جام اروپا را برده است و او لستر سیتی تیمی که در سال 1884 میلای تاسیس شد بعد از 132 سال قهرمان لیگ برتر می کند اما تمامی این اتفاقات باعث نمی شود که ناکامی او فراموش شود  افتخارات گذشته مال تاریخ است این که رانیری سر مربی مشهوری و کارنامه قابل قبولی داشته هم نتوانست او را نجات دهد 

2/ افتخارات ظرفیت می خواهد 

در سوی دیگر مدیران باشگاه لستر سیتی را می نگریم اسپانسر تایلندی تبار آن و  این که ناگهان مدیران این باشگاه بعد از قهرمانی در لیگ برتر  توقع  خود را بی نهایت بالا می برند این توقع برای بازیکنان هم وجود دارد سر انجام این توقع بیش از اندازه نتایج امسال می شود و رانیری اخراج چون نمی تواند توقعات بیش از اندازه بالا رفته را بر آورده سازد   زیرا ظرفیت  حفظ افتخار و استمرار آن  در این تیم دیده نمی شود اهداف نامشخص و با بلند پروازی های غیر قابل دست یابی بودند 

3/حفظ افتخار نیاز به قدمت و سابقه و تجربه دارد 

 جهان فوتبال سراسر از شگفتی ها است به تیم دانمارک سال 1992 بنگریم تیمی که از تعطیلات آمد و قهرمان جام ملتهای اروپا شد به یونان 2004 که  این شگفتی را تکرار کرد به تیمهائی چون لیدز یونایتد و تنه ریف غول کش  لا لیگا و لاکرونیا و والنسیا ویکتور کوپر و.... تیمهائی که افتخار آفریدند اما نتوانستند این افتخار را حفظ کنند  تاریخ می گوید حفظ افتخار نیاز به تجربه و قدمت و تلاش دارد و لستر سیتی هم  از این قاعده مستثنی نیست تیمهائی چون رئال مادرید و بارسلونا و بایرن مونیخ و منچستر یونایتد و ... یک شبه موفق نشده اند و تاریخ آنها  گواه این مسئله است 

4/افتخار نیاز به دوری از غرور و تقویت و برنامه ریزی بهتر دارد 

لستر سیتی بعد از قهرمانی چقدر تقویت شد ؟ شاید لستر سیتی چند بازیکن چون اشمایکل و جیمز واردی و... را حفظ کرد اما آنها ستاره بزرگ فرانسوی خود کانته را به چلسی دادند و به واقع تیم خود را تقویت بعد از قهرمانی نکردند و حتی ضعیفش کردند  سرانجام این غرور وعدم میل به برنامه ریزی بهتر معنی اتوبوس فرگوسن می شود

5/افتخار نیاز به حفظ کنترل و روابط انسانی مناسب دارد

خبرها حاکی از عدم کنترل رانیری است سر مربی که گفته می شود  از بعد قوای فکری و انتخاب تاکتیک ها و برخورد با بازیکنانش دچار مشکل شده بود  باور تاریخی می گوید تیمی که رهبر غیر قابل کنترل از بعد قوای مدیریت  فنی و انسانی و روانشناختی داشته باشد بی شک  شکست می خورد  

آیا درس های رانیری ما را به یاد برخی از اتفاق های فوتبالمان نمی اندازد و به این اندیشه نباید برویم که اتوبوس واقعیت های فوتبال برای  باورها و اعتقاد ها و حرفها و شعائر ما هم نخواهد ایستاد ؟

نویسنده: "تورج عاطف"