حربه های کمالوند و آچمز شدن منصوریان

فراز کمالوند توانست با همان حربه‌ای که فصل قبل برابر استقلال منصوریان به کار برده بود این تیم را در آبادان زمین‌گیر کند و سه امتیاز اولین دیدار لیگ هفدهم را برای خود به دست آورد.

پرس شدید روی هافبک‌های تدافعی استقلال و کلافه‌ کردن‌شان تا اندازه‌ای که قدرت تصمیم‌گیری را از آن‌ها بگیرد و البته از اشتباهات شان استفاده کند. نکته‌ای که از طرف دیگر نشان می‌دهد منصوریان از فصل قبل تا به امروز یا سعی بر بهبود ضعف تدافعی تیم‌اش نداشته یا نتوانسته استقلال را به خوبی ترمیم کند.

روزبه چشمی هافبک تدافعی کلاسیک استقلال در بازی با صنعت نفت آبادان بارها توپ را در میانه زمین استقلال به هافبک‌های جنگنده طلایی‌پوش واگذار کرد. مگنو باتیستا و آگوستو سزار منتظر کوچکترین فرصت بودند تا به سرعت توپ را از مالکیت چشمی و استقلال به در آوردند. کاری که با توجه به گرمای شدید هوا و تاثیرش روی کیفیت بازی استقلالی‌ها؛ و البته شرایط چشمی که بعد از یک سال و نیم در دیداری رسمی به میدان می‌رفت، به خوبی اجرایی شد و هم ضدحملات و موقعیت‌هایی برای نفت آبادان به وجود آورد؛ و هم از طرح‌ریزی بسیاری از حملات استقلالی‌ها جلوگیری کرد.

کمالوند فصل گذشته هم در گسترش فولاد موفق شد با دوندگی بی‌امان هافبک‌هایش بازیکنان طراح استقلال را از کار بیندازد و از اشتباهات‌شان دو گل بسازد؛ و 10 نفره در آزادی، منصوریان و استقلال را متوقف کند. حالا همان پروسه در آبادان هم تکرار شد. منصوریان یک نیم فصل فرصت دارد تا پادزهری برای این تاکتیک خطرناک کمالوند پیدا کند و نگذارد باز هم استقلال او از همین نقطه ضربه بخورد.