با غیبت کمال در دقایقی از آن مسابقه فرصت به کرمی رسید اما جو ورزشگاه و شرایط مسابقه آنقدر سنگین بود که باعث شد شهاب حتی نیمی از خودش نباشد. بعد از آن کرمی خیلی کم بازی کرد و در لیگ قهرمانان هرگز به میدان نرفت تا دقیقه 72 بازی دوحه. در این لحظه وقتی سروش رفیعی از بازی بیرون رفت کرمی با اعتماد به نفس بالایی وارد میدان شد دقیقا همان کاری را انجام داد که برانکو خواسته بود. با حضور کرمی خط میانی پرسپولیس محکمتر شد و با بستن فضاها لخویا کمتر از قبل موفق به ایجاد موقعیت روی دروازه پرسپولیس شد. کرمی با خونسردی و اعتماد به نفس خاصی در آن شرایط بحرانی به توپ ضربه میزد و توپگیریها و پاسهایش به کمک پرسپولیس آمد تا بعد از حضور موثر علیپور به جای مسلمان، شهاب هم در لحظاتی که سروش از کار افتاده بود در این صعود دلنواز نقش ویژهای ایفا کند.