بازیچه شدن فضای مجازی توسط کارشناسان به اصطلاح ورزشی

 باز هم صد رحمت به سگ های وفادار گله که حداقل حرمت نان و نمک را نگه داشته و فقط نسبت به دزدان و دشمنان صاحب خویش واکنش نشان داده و همین خصلت ذاتی است که سبب اعتماد چوپانان به آنها در نگهداری از گوسفندان شده است. حال آنکه خود این اشخاص هیچ حرف خاصی برای گفتن نداشته و از تحلیل کوچکترین رویداد های ورزشی عاجز بوده و با حرف های چاله میدانی، توهین، تهمت و افترا به صاحب نظران ورزش، تنها شخصیت پوشالی و بیمارگونه خویش را نشان می دهند ولاغیر.

البته پر واضح است که هدف ایشان مباحثه علمی نبوده و بیشتر جلب توجه، خودنمایی و عقده گشایی در سطحی وسیع بر مبنای خودشیفتگی و خودستایی مدنظرشان است تا خود اصل موضوع ورزش. نکته قابل توجه اینجاست که اکثر این اشخاص بیش فعال، از کپی مطالب کتب علمی، سایت ها، کانال های معتبر و جزوات ورزشی ابایی نداشته و در زمینه سرقت اطلاعات بقیه فعالان این عرصه استاد تمام بوده و خود از کمترین استقلال فکری و حتی خلاقیت به دورند.

لذا تنها دلخوشی و تواناییشان نوچه گری کارشناسان داخلی و مقیم خارج جهت مطرح شدن در کنار نام این عزیزان است. نکته مهم تر اینجاست که اکثر این کارشناسان زبده این نوچه های زبون و بی مقدار را اصلا نمی شناسند و نمی دانند که این بزرگ مردان کوچک با بردن نام و وصل نمودن خویش به آنان، در کنار پاچه خواری مدیران گروه ها و همچنین کانال های ورزشی پربازدید ارتزاق روحی می نمایند. قسمت جالب توجه داستان اینجاست که پس از کسب اعتماد این بزرگواران و نردبان قرار دادن آنها جهت پیشرفت و نهایتا اتمام استفاده ابزاری، ذات پلید خویش را عیان نموده و مثل آب خوردن آنها را کنار زده و این قدر بی چشم و رو بوده که بعضا پل های پشت سر خویش را نیز خراب نموده و با ترفند و حیله ای جدیدتر دست به دامان اشخاص دیگری در این حوزه خواهند شد.

اما این را بدانند، دیری نمی پاید که شخصیت و بهتر عرض کنم بی شخصیتی این فرومایگان رو خواهد شد و همچون بازی مارپله قبل از رسیدن به انتهای مسیر، با نیش مار های درونیشان تمامی مراحل صعود جعلی و پله های ترقی که به خیال خام خویش چندتا چندتا بالا رفته اند را با سقوطی آزاد دو دستی تحویل اهلش خواهند داد. اشتیاق و میل به پیشرفت این نمک نشناسان از خدا بی خبر آن قدر زیاد است که در این راه به هیچ کس و هیچ چیز رحم نکرده و همچون افراد ندید بدید به هر ریسمانی چنگ زده و پس از اوج گرفتن، همچون آن فرد ساده لوحی که با رسیدن به بالای درخت ساقه زیر پایش را با اره می برید، عواملی که به آنها بها داده اند را با سنگدلی هر چه تمام تر پس زده و همچون آن قایق نشینی که قصد سوراخ نمودن زیر پای خود را داشت، باعث لطمه و خدشه به اعتبار کارشناسان و تمامی پیکره ورزش، آلودگی علمی در فضای مجازی و...شده و نمی فهمند روزی که قرار است بعلت بی کفایتی و پستی از عرش به فرش سقوط نمایند، همان طناب های مستحکم که مدیران خوش قلب برخی سایت ها، گروه ها و کانال ها بوده اند و بر اثر سواستفاده این عزیزان به اعتبار آنها نیز لطمه وارد شده، نه تنها اجازه نزول آبرومندانه و نجات این افراد منفعت طلب را نخواهند داد، بلکه از با مخ به زمین خوردن و ضربه مغزی شدن آنها لذت برده و بدون هیچ گونه دغدغه ای اجازه خواهند داد که فضای مجازی برای همیشه آنها را منزوی نموده و مثل آب خوردن از شرشان خلاص شود.

ماهیت ورزش بر پایه علم گرایی و تجربیاتی گرانبهاست. پس دیر یا زود این شانتاژ ها و سیاه نمایی ها رو شده و حق از باطل تمییز خواهد شد تا دوست و دشمن متوجه شوند که هر کسی در کجای کار قرار دارد. در خاتمه عرایضم امیدوارم که در سال جدید دعای تحویل سال حول حالنا شامل حال خراب آنها شده و همین جا از تمامی اهالی رسانه و ورزش عاجزانه تقاضامندم ضمن بها ندادن به این کوته فکران بی خاصیت، برایشان آرزوی شفای عاجل نموده و فکری اساسی به حال و روز بیمارگونه و متزلزل آنها نمایند تا بیش از این فضای مجازی ورزش را با نیات شوم و جهل مرکب خویش نجس نکنند.

نویسنده: محسن بابادی