یک بار دیگر تیمهای امیر قلعهنویی در نیم فصل دوم از کورس قهرمانی جا ماندند. در همه سالهای مربیگری قلعهنویی، تیم او در نیمفصل نخست عملکرد خوبی داشت و در جمع مدعیان صدرنشینی در لیگ برتر قرار دارند. این عملکرد خوب ژنرال در هشت فصل نخست سرمربیگریاش، در نیمفصل دوم هم تکرار میشد.
در لیگهای چهار، هشت، ده، یازده، دوازده رتبه تیمهای تحت هدایت قلعهنویی در پایان فصل، بهتر از نیمفصل بود. حتی در لیگهای سه، پنج و نه هم رتبه نیم فصل و پایان فصل تیم قلعهنویی تغییر نمیکرد. ولی در سه تیم اخیر قلعهنویی، نیمفصل دوم از لحاظ نتیجهگیری افت میکنند.
در لیگ سیزدهم که استقلال نایب قهرمان نیمفصل بود، در پایان فصل در بین چهار مدعی قهرمانی، پنجم شد. اتفاقی که استارت کریخوانیهای رقیب برای تیم قلعهنویی را رقم زد. لیگ چهاردهم هم قلعهنویی بدترین رتبه دوران سرمربیگریاش در پایان فصل را تجربه کرد و استقلال را در رده ششم جدول تحویل داد.
تراکتورسازی هم در این فصل با همین بحران دست و پنجه نرم میکند. تیمی که در نیمفصل در تعقیب دو امتیازی پرسپولیس بود، حالا فاصله امتیازیاش شش برابر شده است. فاصلهای که بعید به نظر میرسد در پایان فصل خیلی تغییر کند.