،این اعتماد بود که علی کریمی را به نشستن روی نیمکت نفت تهران متقاعد کرد.
جادوگر از نسلی بود که پای حرفشان جان می دادند و اوبرای اینکه ثابت کند هنوز درمرام و مسلکش، اعتماد جایگاه خود را از دست نداده، روی همه پافشاری هایش برای تضمین گرفتن از مسئولان نفت تهران پا گذاشت و به قولی که داده بودند اعتماد کرد. خیلی زود است که این اعتماد نادیده گرفته شود اما شد. وقتی نفت حتی امکانات اولیه برای تیمداری را فراهم نکرده و به وعده هایش عمل نمی کند، عجیب نیست اگر قبل از سوت آغاز سوپر جام بشنویم که علی کریمی عطای مربیگری در نفت را به لقایش بخشیده و ترجیح داده خانه نشین باشد تا اینکه به هرقیمتی روی نیمکت نفت بنشیند و با اعتبارش بازی کند.