برای اولین بار در تاریخ اتفاق می افتد؛ تلخ ترین جام جهانی برای نیمی از ایران!
به گزارش فرتاک ورزشی، اولین فتح دروازه های جهانی مگر با پاهای ایرج دانایی فر و حسن روشن محقق نشد؟
آقایانی که نه سواد تاریخی دارید و نه اندکی عشق و تعصب به آن نامی که امروز برایتان مسندی را دست و پا کرده که اندکی عرق برایش نریختید و هیچ عرقی به میلیون میلیون پایگاه مردمی آن ندارید.
حالا به این لیست دقت کنید:
علیرضا منصوریان، سیروس دین محمدی، علی لطیفی، جواد زرینچه، ستار همدانی، مهدی پاشازاده، پرویز برومند. پروسه دعوت از جواد زرینچه را به یاد دارید؟
همان که پاس گل فوق العاده اش را مشت محکم بر دهان استکبار خواندید! پروسه دعوت از مهدی پاشازاده را چطور؟ همان کسی که دو تا توپ را از خط دروازه ایران در روز حماسه ملبورن از روی خط دروازه بیرون کشید!
همان کسی که اگر مایلی کهن در تیم ملی ابقا میشد رنگ جام جهانی را نمیدید! اما آمد و به خط دفاعی تیم ملی شور و جوانی و آرامش بخشید. اسمش مهدی پاشاجهان بود. یکی از دو مدافع استقلالی تاریخ که به تیم منتخب جهان دعوت شد.
مدیرت وقت استقلال جنگ را بلد بود. جنگ در مسیر رسانه ای برای تحمیل پرخیر و برکت این دو مدافع که جام جهانی حقشان بود.
و حالا این لیست: آرش برهانی، امیرحسین صادقی، رضا عنایتی، وحید طالبلو . اینها در حالی سهمیه جام جهانی 2006 آلمان را کسب کردند که به زعم کارشناسان فوتبال جای خالی دو سه بازیکن استقلال که حاضر به مسامحه با گروه قدرت تیم ملی نبودند به شدت در این تیم احساس می شد.
تیمی که حتی علی کریمی اش به خاطر همین جناح بندی ها در مقام یک معترض بر آمد و بعد از تعویض خشم خود را نزد برانکو علنی کرد.
و جام جهانی آخر
در میان اخبار
تیم ملی با هفت ملی پوش استقلالی به برزیل رسید و این سهمیه 2014 آبی ها در تیم کیروش بود؛ هاشم بیک زاده، پژمان منتظری، امیرحسین صادقی،خسرو حیدری،آندرانیک تیموریان و جواد نکونام که به جز این اسامی مجتبی جباری و رحمتی بنا بر دلایلی پیچیده شانس حضور در جام جهانی را از خود گرفتند.
آقایان ذوب در شوی سیاسی ورزشگاه دوازده هزار نفری، آن روز در دل آن جماعت سبز و بنفش ، دلهای آبی خیلی از هواداران استقلال مثل امروز گرفته نبود. امروز ؟ می پرسید چه شده؟ اگر به این سوال می رسیدید که چند ماه قبل استعفای خود را به نشانه احترام به شعور هوادار تقدیم مردم میکردید! چه شده؟ مصیبت همین است که نمی دانید چه شده! که بعد از افتضاح خریدهای گران قیمت بی کفایت اول فصل، افتضاح محرومیتی نیم فصل ، افتضاح العین و افتضاح نقل و انتقالات قبل از فصل جدید ، هنوز سر جای خود نشسته اید و برای یک سفرتابستانی در کنار خانواده برنامه ریخته اید اما برنامه هایی که برای تقویت تیم داشتید(اگر داشتید) نقش بر آب شده است!
خوشبین ترین هواداران استقلال که تا دیروز تک سهمیه هایی همچون کاوه رضایی و امیدابراهیمی را برای همراهی تیم کیروش در روسیه متصور بودند حالا به یک فاجعه نزدیکتر از همیشه شده اند.
جام جهانی بی سهم! جام جهانی بدون حتی یک استقلالی. اگر در تیم برانکو بازیکنی از استقلال در ترکیب اصلی نبود لااقل دل استقلالی ها به بازیکنی مثل سهراب بختیاری زاده خوش بود که خاطرات آبی اش را با خود به میدان جهانی برده بود و اتفاقا پایش به گلزنی باز شد. دلشان به چند بازیکن ذخیره استقلالی خوش بود.
اما امروز که شاید هنوز مدیران استقلال خبری از صید جدید شارلوا نداشته باشند اگر نگاهی به موجودیت فعلی تیم خود بکنند و از دست دادن بازیکنان طراز اول در فصل نقل و انتقالات که شاید پتانسیل حضور در تیم ملی را داشتند به این واقعیت نزدیک می شوند که آسمان مسکو برای استقلالی ها هرگز آبی نیست.
کیروش اینجور وقتها هیچ رفاقتی با منصوریان ندارد که بخواهد به استقلال یکی دو سهمیه آوانس بدهد. اگر در این روزها امید ابراهیمی هم بابت انفعال و خواب بهاری مدیران استقلال از دست برود ابعاد این فاجعه عمیق تر خواهد شد!
و خداراشکر که امروز دو نفر مثل کوه پشت این آقای به ظاهر مدیر ایستاده اند تا تنها نماند؛ علیرضا منصوریان که لیست خریدش دست آقای به ظاهر مدیر تبدیل به نیست شده!
و شخص شخیص وزیر ورزش که باند صدای اعتراض مردم را در ساختمان وزارت بر خود بسته است! حال پیدا کنید پرتقال فروش را!
نویسنده: "مهدی حقیقت"
