گزارش؛ وضعیت اسفناک اینتر بعد از کسب 3 گانه!

با جدایی مورینیو از اینتر، انتخاب های اشتباه کادر مدیریتی به سرعت آغاز شد و خرید بازیکنان معمولی و استخدام سرمربیان متوسط، خیلی سریع آن تیم فوق العاده 2010 را تبدیل به تیمی کرد که حتی کسب سهمیه لیگ قهرمانان برای آن تبدیل به یک رویا شده است.

انتخاب رافا بنیتس برای نراتزوری ها خوش یمن نبود و به دلیل ایجاد روابط نه چندان حسنه با ستارگان، عمر فعالیت او در سن سیرو به نیم فصل هم نکشید.

بعد از رافا، سران اینتر تصمیم به انتخاب لئوناردو گرفتند که این سرمربی برزیلی تیم را احیا کرد و موفق به کسب کوپا ایتالیا و نایب قهرمانی سری آ شد.

اما در فصل بعد اینتر 3 سرمربی را رو نیمکت دید. ابتدا موراتی تصمیم به استخدام گاسپرینی رفت اما او تنها چند هفته هدایت افعی ها را بر عهده داشت. در همان فصل رانیری و استراماچیونی نیز به عنوان سرمربی انتخاب شدند تا اینتر در این زمینه رکورددار شود.

بعد از استرای جوان، والتر ماتزاری یک سال و نیم سرمربی اینتر بود اما او هم توفیقی در این زمینه نیافت تا روبرنو مانچینی، سرمربی موفق این تیم در دهه اول هزاره جدید دوباره به عنوان مرد اول نیمکت انتخاب شود.

انتخاب مانچو هم چاره کار نبود و چند روز مانده به شروع فصل، فرانک دی بوئر به عنوان سرمربی جدید انتخاب شد که عمر فعالیت او نیز 84 روز بود. استفان پیولی، گزینه بعدی سران آبی و مشکی ها بود که دیروز صبر گروه چینی در مورد او نیز به پایان رسد.

در این میان، چند بازی هم استفان وکی هدایت نراتزوری ها را بر عهده داشت تا طی 7 سال، 10 سرمربی روی نیمکت این تیم جا به جا شوند و چیزی حدود نیم میلیارد یورو نیز در بازار نقل و انتقالات صرف شد که حاصل آن چیزی جز به یغما رفتن نام یکی از پرافتخارترین تیم های سری آ نبود!